Sit de coltura e attualità
in lengua milanesa
Invia i tuoi messaggi a:
info@elmilanes.com
*


.


Cotolètta a la milanesa
del Renato Colombo
(se poo dì anca cotelètt)


Sto piatt chì che l’è pròppi milanes, se dis che l’è facil de preparà, ma l’è minga tròpp vera.
Quaivun el dis anca che l’è de origin viennes, ma dèmm a traa a mì l’è pròppi milanes, gemò ai temp di latin se parlava de carna còtta con panatio (se l’è, se l’è minga la carna impanada) a chì temp i tognitt mangiaven carna cruda figuremes la cotolètta, sù gent, dèmm avanti con la rizètta.
Ai cotolètt ghe va tiraa via la pèll e on quai nervitt che gh’è in la carna, per minga fai riscià sù intanta che coeusen a stà menera coeusen tucc instèss, poeu vann pestaa cont el pestacarna, per fai diventà sottil e fròll, indi passi in on ciccin de farina.
A òpera finida gh’avii de sbatt i duu oeuv in d’ona fondina, strusciagh denter i cotolètt e fai poeu involtià in del pan grattaa, magari preparaa al moment, ch’el gh’ha de taccass ben ben a la carna.
Poeu gh’avii de fai coeus con fiamma moderada, fin quand comincien a ciappà color, da tutt e dò i part, quand hinn còtt metti bei ordinaa in d’on piatt de portada tegnuu al cald, versègh a sora el butter de cottura e sbroffi de saa, guarniss el piatt con foeuj de lattuga e fettin de limon.
Questa l’è la cotolètta a la milanesa se gh’hann de savè a Vienna.
Come vin podii bev on ciarètt del Garda ò anca on bardolin se pò anca bev del vin bianch, ma el gh’ha de vèss on vin puttòst strutturaa e bèll corpos.